ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
โลก หมายถึง สิ่งที่แตกดับ ตามนัยของโลก ได้แก่
โอกาสโลก หมายถึง โลกที่เป็นที่อาศัยอยู่ของหมู่สัตว์
สัตว์โลก หมายถึง โลก คือ หมู่สัตว์
สังขารโลก หมายถึง สังขารธรรม ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
ถ้าเป็นโอกาสโลก หรือโลกของแต่ละคน จะเกิดหรือมี ก็ต้องมีจิตเกิดขึ้น โลกทางตาจึงจะปรากฏได้ เพราะฉะนั้นโลกจริง ๆ คือ จิตและเจตสิก ซึ่งเป็นธาตุรู้ในแต่ละขณะของรูป สิ่งใดสิ่งหนึ่ง ที่มีปัจจัยปรุงแต่งเกิดขึ้นและดับไป คือโลก
ทุกคนก็คือโลกแต่ละโลก รวมกันโดยที่คิดว่าอยู่ที่นี่ ทั้งหมดคือความคิด แสดงความจริงก็คือ ขณะที่เห็นนั้นแสนสั้น มีสิ่งที่กำลังปรากฏ มีนามธรรมที่เกิดเห็น แล้วดับ ซึ่งโดยละเอียดแล้ว รูปธรรมดับช้ากว่านามธรรม นี่คือโอกาสได้ฟังธรรมเข้าใจถูก รู้ความจริงละเอียดยิ่งขึ้น เพื่อไม่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นเรา
โลกที่ควรพิจารณา....ถ้าจะคิดนับโลก หรือว่าคิดเรื่องมีอะไรในโลกบ้าง ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะไม่ได้รู้ทั่วความจริงของโลกนี้ จึงไม่ควรคิดเรื่องโลกอื่น เพราะไม่ใช่การรู้แจ้งขณะนั้นในโลกนั้น เพราะฉะนั้นสิ่งที่ควรรู้แท้จริง ก็คือ สิ่งที่กำลังปรากฏขณะนี้
(พระสิตตันตปิฏก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค อรหันตสูตร และตกสูตร)
...................................
ขออนุโมทนาในกุศลจิตกับทุกท่านค่ะ
