ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงมิตรแท้ไว้ดังนี้
๑. มิตรมีอุปการะคุณ คือเป็นผู้คอยป้องกันเพื่อนผู้ใช้ชีวิตอย่างประมาท คอยป้องกันทรัพย์ของเพื่อนผู้ประมาท ยามมีภัยเกิดกับเพื่อนก็สามารถเป็นที่พึ่งได้ เมื่อเพื่อนมีความจำเป็นขอความช่วยเหลือด้านทรัพย์ก็เต็มใจช่วยเหลือเกินกว่าที่เพื่อนออกปากหรือขอร้อง ช่วยเหลือโดยไม่หวังผลตอบแทน
๒. มิตรร่วมทุกข์ร่วมสุข คือเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วย ช่วยโต้เถียงปกป้องเพื่อน เมื่อเพื่อนได้รับการติเตือนจากผู้อื่นด้วยความไม่ถูกต้อง เมื่อมีผู้อื่นสรรเสริญเพื่อน ก็รับรองคนที่สรรเสริญเพื่อนด้วย
๓. มิตรแนะประโยชน์ให้ คือเป็นผู้ที่มีความปรารถนาดีต่อเพื่อนด้วยความจริงใจ คอยแนะนำชักจูงเพื่อนให้กระทำแต่สิ่งที่ดี ๆ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
๔. มิตรอนุเคราะห์ คือเป็นผู้คอยให้ความเหลือเพื่อนอยู่เสมอ เมื่อเพื่อนได้รับทุกข์ รับฟังเรื่องราวปัญหาต่าง ๆ ของเพื่อน เก็บความลับของเพื่อนได้ ไม่นำความลับของเพื่อนไปเปิดเผยให้ผู้อื่นทราบ เมื่อตนได้ประสบกับสิ่งที่ดี ๆ ก็คิดอยากจะให้เพื่อนได้ประสบสิ่งที่ดี ๆ อย่างตนด้วย แบ่งปันสิ่งของที่เพื่อนยังไม่มีแก่เพื่อน เพื่อประโยชน์และความสุขของเพื่อนเช่นเดียวกับตนด้วย
มิตรเทียม ๔ ประการ
๑. มิตรปอกลอก คือ เพื่อนที่ไม่มีความหวังดีต่อกันอย่างจริงใจ มีความอิจฉาเพื่อนคอยปอกลอกทรัพย์ของเพื่อน
๒. มิตรดีแต่พูด คือ เป็นเพื่อนที่พูดแล้วไม่ทำตามที่พูด ไม่รักษาสัจจะ ไม่รับผิดชอบในเรื่องที่พูด รับปากไว้แล้วก็ไม่สนใจทำ
๓. มิตรหัวประจบ คือ เป็นเพื่อนที่ชอบพูดชมพูดดี เพื่อหวังผลประโยชน์ตน เป็นเพื่อนที่ไว้ใจไม่ได้
เพราะไม่มีความจริงใจ ประจบเพื่อผลตอบแทน
๔. มิตรชวนในทางเสียหาย คือ มิตรที่ชักชวนไปในทางอบายมุข ชักชวนกระทำในสิ่งที่เป็นอกุศลกรรม
ชักชวนไปในทางที่ทำให้เสียชื่อเสียงและทรัพย์สินเงินทอง นำไปสู่ความวิบัติทั้งปวง
...........................................
ขออนุโมทนาในกุศลจิตกับทุกท่านด้วยค่ะ
