Translate

วันอังคารที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2556

อังคุลิมาลสูตร


สูตรว่าด้วยพระองคุลิมาล

พระผู้มีพระภาคประทับ  ณ  เชตวนาราม  สมัยนั้น มีโจรชื่อองคุลิมาลอยู่ในแว่นแคว้นโกศล  เที่ยวฆ่ามนุษย์  เอานิ้วมือมาร้อยเป็นมาลัยคล้องร่าง  เช้าวันหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคเสด็จไปบิณฑบาตในกรุงสาวัตถึ  ครั้นเสวยเสร็จ  กลับจากบิณฑบาตก็เสด็จเดินทางไกลไปยังที่ที่องคุลิมาลอยู่  มีคนเลี้ยงโค  เลี้ยงแกะ  และชาวนาวิ่งมาห้ามมิให้เสด็จไป  อ้างว่าโจรองคุลิมาลอยู่ทางนั้น  ก็คงเสด็จต่อไปโดยดุษณีภาพ โจรองคุลิมาลเห็นเข้า  จับอาวุธไล่ตามไปจนสุดกำลัง  ก็ไม่สามารถตามทันได้  จึงกล่าวว่า  "หยุดก่อนสมณะ ! "   พระผู้มีพระภาคตรัสว่า  "เราหยุดแล้ว  ่ท่านจงหยุดสิ  องคุลิมาล ! "  องคุลิมาลก็ทูลถามว่า  "ทรงดำเนินไป  เหตุไฉนจึงตรัสว่า  หยุดแล้ว"  ตรัสตอบว่า  "เราวางอาชญาในสัตว์ทั้งหลายจึงชื่อว่าหยุด  ส่วนท่านไม่สำรวมในสัตว์ทั้งหลาย  จึงชื่อว่าไม่หยุด"  องคุลิมาลได้คิด  ก็เลื่อมใส  กราบทูลขอบวช  ตามเสด็จพระผู้มีพระภาคเจ้ากลับไปกรุงสาวัตถีและพักอยู่ในที่นั้น  (เชตวนาราม)

พระเจ้าปเสนทิเตรียมยกทัพออกปราบโจรองคุลิมาล  เสด็จไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคพร้อมด้วยไพร่พล เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสถาม  ก็กราบทูลว่า  จะไปปราบโจรองคุลิมาล  พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถามว่า  ถ้าพบโจรองคุลิมาลบวชแล้วตั้งอยู่ในคุณธรรม  จะทรงทำอย่างไร  พระเจ้าปเสนทิกราบทูลว่า  จะอภิวาทต้อนรับ  ถวายปัจจัย ๔  และถวายความคุ้มครองอันเป็นธรรม  พระผู้มีพระภาคจึงชี้ให้ทรงรู้จักภิกษุองคุลิมาล  ซึ่งนั่งอยู่ในที่เฝ้าด้วย  ครั้นทอดพระเนตรเห็น  พระเจ้าปเสนทิทรงตกพระทัยกลัว  จึงตรัสปลอบไม่ให้กลัว  พระเจ้าปเสนทิก็ตรัสปราศรัยกับพระองคุลิมาลเป็นอันดี  และตรัสปวารณาที่จะถวายปัจจัย ๔  แต่พระองคุลิมาลทูลว่า  มีไตรจีวรบริบูรณ์แล้ว  พระเจ้าปเสนทิจึงถวายบังคมพระผู้มีพระภาค  กราบทูลสรรเสริญว่า  พระองค์ไม่สามารถปราบพระองคุลิมาลได้  แม้ด้วยท่อนไม้และศัสตรา  แต่พระผู้มีพระภาคทรงปราบได้  โดยไม่ต้องใช้ท่อนไม้และศัสตรา  แล้วกราบทูลลากลับ

พระองคุลิมาลไปบิณฑบาตพบหญิงมีครรภ์แก่  ก็มีความกรุณา  เมื่อกลับมากราบทูล  พระผู้มีพระภาคจึงตรัสสอนให้พระองคุลิมาลกล่าวสัจจวาจา  พระองคุลีมาลก็ไปกล่าวสัจจวาจา  ให้พร  ให้มีความสวัสดีทั้งมารดาและทารก  หญิงนั้นก็คลอดทารกโดยสวัสดี

ต่อมาท่านบำเพ็ญเพียรก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์  เมื่อท่านไปบิณฑบาตก็ถูกก้อนดิน  ท่อนไม้  ก้อนกรวดที่เขาขว้างไป  มีศีรษะแตก  มีโลหิตไหล  มีสังฆาฏิขาดวิ่นมาเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า  พระผู้มีพระภาคก็ตรัสว่า  กรรมที่จะให้ผลไปหมกไหม้ในนรกเป็นเวลาหลายหมื่นหลายแสนปี  เป็นอันท่านได้รับผลในปัจจุบัน  พระองคุลิมาลก็หลีกเร้นเข้าไปอยู่่ในถ้ำ  และเปล่งอุทานเป็นธรรมภาษิตในทางส่งเสริมหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา.


...................................




วันอาทิตย์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556

สูตรว่าด้วยเจดีย์ คือ พระธรรม


ธัมมเจติยสูตร

พระผู้มีพระภาคประทับ  ณ  เมทฬุปนิคม  แคว้นสักกะ  พระเจ้าปเสนทิโกศลมีพระราชกรณียกิจ  เสด็จไปยังนครนั้นโดยลำดับ  ในการสเด็จไปเฝ้าพระพุทธเจ้าทรงมอบพระขรรค์และพระอุณหิส  (กรอบพระพักตร)  แก่ทีฆการายนอำมาตย์  แล้วเสด็จดำเนินไปยังวิหารซึ่งปิดประตู  ค่อย ๆ  เข้าไปสู่ระเบียง  ทรงกระแอมแล้วเคาะบานประตู  พระผู้มีพระภาคก็ทรงเปิดประตู  จึงเสด็จเข้าไปสู๋วิหาร  หมอบลงที่พระบาทของพระผู้มีพระภาคด้วยเศียรเกล้า  ทรงจุมพิตพระบาทพระผู้มีพระภาคด้วยพระโอษฐ์  ทรงนวโพื้นฝ่าพระบาทด้วยพระหัตถ์  ประกาศนามของพระองค์  พระผู้มีพระภาคตรัสถามว่า  ทรงเห็นอำนาจประโยชน์อะไรจึงทรงแสดงความเคารพอย่างยิ่งในสรีระนี้

ตรัสตอบสรรเสริญว่า  ๑. ไม่ทรงเห็นพรหมจรรย์อื่นจากพรหมจรรย์นี้  ที่บริสุทธิ์บริบูรณ์เห็นปานนี้  ทรงมีความรู้ด้วยญาณอันประจักษ์ในพระผู้มีพระภาคว่า  พระผู้มีพระภาคตรัสรู้ดีโดยชอบ  พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคตรัสดีแล้ว  พระสงฆ์สาวกเป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว  ๒. ทรงเห็นภิกษุทั้งหลายพร้อมเพรียงไม่วิวาทกันเข้ากันได้ดี   ๓. ทรงเห็นภิกษุทั้งหลายร่าเริงยินดีมีอินทรีย์แช่มชื่น  คงจะได้บรรลุคุณพิเศษอันโอฬาร   ๔. พระสาวกเตือนกันและกันมิให้ส่งเสียงเอ็ดอึงแม้ไอจาม  ในขณะที่พระผู้มีพระภาคแสดงธรรม  แสดงว่าทรงฝึกหัดบริษัทได้ดี  โดยไม่ต้องให้อาชญาและศัสตรา  ๕.- ๘. ทรงเห็นบัณฑิตผู้เป็นกษัตริย์, พราหมณ์, คฤหบดี, สมณะ  ผู้ปัญหาถามว่า  จะยกวาทะพระสมณโคดม  แต่แล้วก็กลายเป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคไป   ๙. ช่างไม้ชื่ออิสิทันตะ  กับ  ปุราณะ ได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดีจากพระเจ้าปเสนทิโกศล  แต่ก้ไม่แสดงความเคารพในพระองค์เท่าในพระพุทธเจ้า  ครั้งนั้นทรงทดลองอยู่ในโรงพักแคบ ๆ  ช่างไม้สองคนทราบว่าพระพุทธเจ้าอยู่ทางไหน  ก็นอนหันศรีษะไปทางนั้น  หันเท้าไปทางพระเจ้าปเสนทิโกศล  ๑๐. ตรัสชี้ให้เห็นว่าพระผู้มีพระภาคและพระองค์ก็เป็นกษัตริย์เหมือนกัน  มีอายุ ๘๐ เหมือนกัน เป็นชาวโกศลเหมือนกัน  เพราะเหตุนี้จึงทรงแสดงความเคารพอย่างยิ่งในพระผู้มีพระภาค

เมื่อพระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จจากไปแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสเรียกภาษิตของพระเจ้าปเสนทิโกศลว่า  ธัมมเจดีย์  ทรงถือว่ามีประโยชน์และเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์  ทรงสอนให้ภิกษุทั้งหลายเล่าเรียนทรงจำไว้.


...............................